#الهم_عجل_لولیک_الفرج
گوشی ام را مدام چک می کردم…
جمله ی “در حال اتصال” کلافه ام کرده بود…
از سرعت پائین اینترنت که پیام ها ارسال نمی شدند، خسته شده بودم…
چقدر به این فضای مجازی وابسته بودم و خبر نداشتم…
و حال که نمیتوانستم به آن دسترسی یابم، حالم بد بود و اعصابم بهم ریخته…
لحظه ای که به خود آمدم، از خودم شرمنده شدم آقاجان…
من حتی در حد فضای مجازی به شما وابسته نیستم و به شما فکر نمی کنم…
به بودن و نبودنتان، به اتصال و رابطه ی بروز رسانی شده یا نشده ی مان، به سرعت پائین راه ارتباطی ای که هر لحظه امکان قطع شدنش هست…
اصلا من به شما فکر می کنم؟؟؟
اصلا برایم اهمیت دارد که پیام هایم به شما می رسد یا نه؟
تلاش می کنم تا با برنامه ها و ترفندهای مختلف به شما وصل شوم و این راه دنیایی بسته شده را دور بزنم و از طریق راه خداپسند به شما برسم؟!
نه من کم توجه تر از این حرف ها به شما بودم و هستم؛
و کاش درد نبودنتان در جانم ریخته می شد که این بیخیالی دست از سرم برمی داشت و تلاش ها و دغدغه هایم برای‌تان آغاز…
? سلام امام مجازی و حقیقی و واقعی…
ما را به خودتان بیشتر وابسته کنید..
موضوعات: قرآن
[شنبه 1396-10-16] [ 09:41:00 ق.ظ ]
