چرا در زیارت عاشورا این قدر لعن وجود دارد؟ وحدت بین مسلمین چه میشود؟
اللهم لعن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علی ذلک چرا در زیارت عاشورا اینقدر لعن وجود دارد؟ آیا این لعن ها با رحمت و مهربانی امامان منافات ندارد؟وحدت بین مسلمین چه میشود؟
لعن عاشورا

پاسخ شبهه

1⃣رعایت تولی و تبری واجب و از مهمترین فروعات دین هستند و حقیقت و روح دین را همین حب و بغض‏ها تشکیل مى ‏دهد.

2⃣حب و عشق نسبت به کسانى که بندگان مطیع و عارف درگاه الهى بوده ‏اند و بغض نسبت به کسانى که دشمن حق و حقیقت بوده‏ اند ? از نشانه های ایمان است. ? همچنان که در متون دینى آمده است «هل الدین الاّ الحبّ؟ و هل الایمان الاّ الحبّ و البغض؟ آیا دین و ایمان چیزى غیر از حبّ و بغض است؟»، (میزان الحکمه، ج 2، ص 944)

3⃣و در حدیث قدسى آمده است: «خداوند به موسى(ع) فرمود: آیا هرگز کارى براى من انجام داده ‏اى؟
موسى عرض کرد: برایت نماز گزاردم، روزه گرفتم، صدقه دادم و تو را یاد کردم؛ خداوند فرمود: نماز برهان و حجّت براى توست و روزه سپر تو در برابر آتش جهنم است و صدقه، سایه ‏ى سرت و یاد من، نورى است براى تو چه کارى براى من کرده ‏اى؟ موسى(ع) عرض کرد: مرا به کارى که براى توست راهنمایى فرما.
خداوند فرمود: اى موسى! آیا هرگز براى من با کسى دوستى کرده ‏اى و براى من با کسى دشمنى کرده ‏اى؟ پس، موسى دانست که برترین اعمال، حبّ و دوستى به خاطر خدا و بغض و دشمنى به خاطر خداست»، (همان، ص 966).


4⃣در زمینه حب و بغض بخاطر خدا، نقل متواتر از شیعه و سنى رسیده است. نبى اکرم مى ‏فرماید: «حبّ و بغض به خاطر خداوند، واجب است»، (کنزالعمّال، ح 24688) بنابراین، یکى دیگر از فلسفه ‏هاى زیارت عاشورا را همین تحکیم حبّ و بغض به خاطر خدا مى‏توان برشمرد.

5⃣ لعن به معناى دورى از لطف و رحمت الهى است و آنچه نکوهش شده ناسزاگویی و سب است «لا تسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله عدوا بغیر علم؛ و آنهایی را که جز خدا می خوانند دشنام مدهید که آنان از روی دشمنی به نادانی خدا را دشنام خواهند داد» (انعام، آیه 108).

6⃣اما لعن به معنای طلب دوری از رحمت الهی، نسبت به کافران و ظالمان در قرآن نیز آمده است «ان الله لعن الکافرین و اعد لهم سعیرا؛ خداوند کافران را لعن می کند و عذاب را برای آنان آماده کرده است»(احزاب، ایه 64).

7⃣و همچنین کسانی که پیامبر را آزار داده اند مورد لعن قرار گرفته اند.«ان الذین یؤذون الله و رسوله لعنهم الله فی الدنیا و الاخره؛ کسانی که خداوند و پیامبرش را آزار می دهند خداوند آنان را در دنیا و آخرت مورد لعن قرار می دهد» (احزاب، آیه 57).

8⃣زیارت شریف عاشورا و خواندن با اصل تأکید بر وحدت اسلامی تنافی و تناقض ندارد زیرا از نظر اهل سنت هم امام حسین مظلومانه توسط ملعونین به شهادت رسیده و آنها هم یزید را اهل فسق میدانند.


9⃣اتفاقا زیارت عاشورا آموزش تقیه و وحدت به ما میدهد چرا که در “اللهم لعن اول،…، ثم الثانی و الثالث و الرابع” مشخص نمیکند که اینها چه کسانی هستند

?تنها محل اختلاف با اهل سنت در “معاویه ” و “بنی امیة قاطبة” میباشد

خوشا به حال افرادی که این هفت ویژگی را دارند
عن علىّ بن الحسین علیهما السّلام قال: کان رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله یقول فى آخر خطبته: طوبى لمن طاب خلقه و طهرت سجیته و صلحت سریرته و حسنت علانیته و أنفق الفضل من ماله و امسک الفضل من قوله و أنصف الناس من نفسه.

امام سجاد(ع): رسول خدا(ص) در آخر سخنرانی خود می فرمود: خوشا به حال کسی که خوش اخلاق و پاک سرشت باشد و درون خود را اصلاح کرده و رفتار و ظاهرش نیر نیکو باشد و از فزونی مال خود به دیگران ببخشد و فزونی سخن خود را نگه دارد و در تعامل با مردم انصاف داشته باشد.
پی نوشت:
کافی، ج2، ص144

شبهه نگهداری از سگ و نماز باطل تا هفت خانه

سگ و سجاده نماز
یادم میاد پدرم مى گفت: قاسم جان میدونى چرا میگن سگ نجس و حرام است و چرا میگفتن اگر در خانه اى سگ باشد تا هفت تا خانه از چپ و راست و پس و پیش نمازشان قبول نیست؟
گفتم : نه
گفت : براى اینکه یک عده دزد و یک عده بدناموس اگر خواستن یواشکى در تاریکى شب غلطى بکنند با خیال راحت از در و دیوار مردم بالا برن
پدرم مى گفت : میدونى چرا میگن اگه توى خونه اى دوتار باشه تا چهل تا خونه نمازشون قبول نمیشه؟
گفتم : نه
گفت : براى اینکه کسى که دوتار نواز باشه مردم دورش جمع میشن و به اشعار بزرگان و … گوش میدن و روشن و آگاه میشن اینطورى بساط عده اى جمع میشه و مردم میرن طرف شادى و شعور نه طرف گریه و خرافات!

خدابیامرز سواد خوندن و نوشتن داشت اما یه عمر به ریش خیلى ها خندید و خوشحال از دنیا رفت

پاسخ شبهه :


1⃣احکام و شرایع در همه ادیان الهی از جانب خداوند وضع شده و بواسطه انبیا الهی بر مردم ارسال و تکلیف می شود.
لذا کسی نمی تواند برای انتفاع شخصی خود حکمی را متغیر و حلالی را حرام نماید و بالعکس.


2⃣ اما موضوعی که نویسنده خیلی سطحی و عامیانه به آن پرداخته و باعث شده اهل علم به ریشش بخندند ، مسئله علل شرایع هست .نویسنده تراوشات ذهنی خود را علت مسلم و قطعی احکام الهی برشمرده است.


3⃣در احکام اسلامی مبطلات نماز مشخص است.
دوازده چیز نماز را باطل می کند، و آنها را «مبطلات» می گویند:
?آنکه در بین نماز یکی از شرط‌های آن از بین برود، مثلاً در بین نماز بفهمد لباسش نجس است.
?آنکه در بین نماز عمداً یا سهواً، یا از روی ناچاری، چیزی که وضو یا غسل را باطل می کند پیش آید، مثلاً بول از او بیرون آید
?دست‌ها را به قصد خضوع و ادب روی هم بگذارد
?بعد از خواندن حمد، «آمین» بگوید
?برگشتن از قبله بدون عذر است
?عمداً تکلّم کند
?خنده با صدا و عمدی
?برای کار دنیا عمداً با صدا یا بی‌صدا گریه کند
?کاری است که صورت نماز را به هم بزند، مثل به هوا پریدن و مانند آن، عمداً باشد یا از روی فراموشی
?خوردن و آشامیدن
?شک در رکعت‌های نماز دو رکعتی، یا سه رکعتی، یا در دو رکعت اوّل نمازهای چهار رکعتی است، در صورتی که نمازگزار در حال شک باقی باشد.
?رکن نماز را عمداً یا سهواً کم کند، یا چیزی را که رکن نیست عمداً کم کند، یا چیزی از اجزاء نماز را عمداً زیاد کند، و همچنین اگر رکنی را مثل رکوع، یا دو سجده از یک رکعت سهواً زیاد کند.



4⃣نویسنده مدعی ست که خانه ای که سگ درآن باشد تا هفت خانه دورتر جز مبطلات نماز است و علت راهم به زعم خودش بیان کرده.
و از دیگر مبطلات نماز نگهداری دوتار را برشمرده که این هم غلط است و همچنین بقیه احکام خودساخته ایشان وهمچنین خرافاتی که مطرح کرده است و احتمالا بلاهایی که برسر خود ایشان آمده هیچ ربطی به دین و مسائل شرعی ندارد و خندیدن بابای قاسم به ریش همه، ریشه در جهل و نا آگاهی او داشته که حتی احکام را درست نمی دانسته چه برسد به دلایل آن
وقتی صورت مسئله اشتباه است دیگر پرداختن به علت های آن کار بی فایده و عبسی است.


منبع: کانال قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات

فاوت متن عقد ایران باستان با عقد اسلامی
آیا تفاوت عقد اسلامى و عقد ایران باستان را میدانید؟!

عقد

خطبه عقد ایران باستان

داماد میگه :
‏به نام نامی یزدان
تو را من برگزیدم از میان ِ این همه خوبان
برای زیستن با تو میان ِ این گواهان
بر لب آرم این سخن با تو
وفادار تو خواهم بود
در هر لحظه هر جا
پذیرا می شوی آیا؟

عروس در جواب میگه:
‏پذیرا می شوم مهر تو را از جان
هم اکنون باز می گویم
میان انجمن با تو
وفادار تو خواهم بود
در هر لحظه هر جا

آیا تفاوت عقد اسلامى را میدانید؟!


آخوند از طرف عروس میگه:

{اَنکَحتَک َو زَوَجتَکَ نَفسی اِلی صِداقِ ِ المَعلوم}

عروس به داماد میگه:
‏ در برابر پول معینی که به من می دهی خود را در اختیار تو قرار می دهم

واقعا اعراب چه به روز ما آوردن؟؟؟؟

پاسخ شبهه:


1⃣. اگر ادعا میشود که این متن متعلق به ایران باستان است پس باید عاری از واژه های عربی باشد در صورتی که ریشه کلمات وفا، لحظه و اجازه عربی است!!!

2⃣. نگارش و ادبیات نیز مربوط به دوره حاضر است و هیچ سنخیتی با آثار به جا مانده از قرون 4 و 5 هجری قمری ندارد چه برسد به دوره های قبل از اسلام !!


3⃣. این مطلب در هیچ منبع موثقی یافت نمی شود و نویسنده نیز هیچ منبعی را ذکر نکرده است و این خود دلیلی بر عدم صحت مطلب است.

4⃣. نکاح لفظی قرآنی است، یعنی کلام خدا و برگرفته از دین و اعتقاد ماست. تذکر چند نکته ضروری است:
* دین و اعتقاد الهی٬ اختصاصی به کشور و ملت خاصی ندارد. هر چیز حق و حقیقتی اینگونه است. آیا کسی قوانین فیزیک و شیمی و … را به بهانه اینکه کاشفش اهل کشور خاصی است٬ رد می کند و به این بهانه آن را انکار می کند؟
* قرآن به زبان عربی است، لفظ نکاح لفظی عربی است که وارد زبان فارسی شده است و می دانید که الفاظی که وارد فارسی شده اند، در فارسی دچار تغییراتی می شوند و برای قضاوت در این موارد حتما باید معنای عربی را در نظر گرفت٬ نه معنای فارسی را.
برای درک معنای صحیح نکاح٬ سراغ کتاب تحقیقی و معتبر «قاموس قرآن» می رویم:
«نکاح» در اصل به معنای «عقد نکاح» است، سپس به استعاره در مورد «جماع» به کار رفته؛ و راغب (لغت دان بزرگ) معنای اصلی آن را «مخالطه و انضمام» (در هم آمیختن٬ مخلوط کردن و به هم پیوستن) دانسته است. ونکته قابل توجه اینکه ‌در زبان عربی٬ تمام نام های «جماع» کنایه هستند و در این زبان ذکر صریح و بی پرده آن٬ قبیح و زشت است. فرهنگ «معین» هم همین سه معنا راذکر کرده است.
* عقد ازدواج، بار حقوقی دارد، یعنی احکام حقوقی به دنبال دارد. پس باید الفاظش دقیق باشد و نمی توان آن را با کلمات احساسی و عاطفی بیان کرد.
ابایی نداریم که بیان داریم نکاح در اصل به رابطه «زناشویی» گفته می‌شود و منظور از زناشویی نیز به روابط جنسی زن و مرد است و نه هرگونه ارتباط یا صمیمت و یا حتی عشق بین آنان. این ارتباط جنسی یا بدون هیچ قید، شرط و چهارچوبی که حقوقی را به طرفین مترتب نماید صورت می‌گیرد که در اصطلاح قرآنی و فقهی به آن «زنا» گفته می‌شود و یا در چارچوب تعریف شده و با حقوق و تعهدات معینی برای طرفین صورت می‌گیرد که به آن «عقد نکاح یا عقد ازدواج» گفته می‌شود.


5⃣. عقد نکاح و یا ازدواج در تمامی ادیان، مذاهب، فرهنگ‌ها و مکاتب وجود دارد و به همین خاطر حتی در غرب به اصطلاح آزاد یا بت پرستان چین، ژاپنی و کلاً خاوردور نیز به هر مرد و زنی که با یک دیگر رابطه زناشویی برقرار کنند، «همسر» نمی‌گویند و آنها را در مدارک، ادارات، محاوره و اذهان عمومی متأهل نمی‌شناسند و از حقوق و جایگاه متأهلین برخوردار نمی‌باشند.
زن و مرد وقتی متأهل قلمداد می‌گردند که روابط زناشویی آنان بر اساس اصول و قانونی باشد که به آن «ازدواج» می‌گویند. لذا در فرهنگ دهخدا نیز در معنای نکاح، عمل زناشویی (جماع) با عقد زناشویی معنی شده است و این ازدواج یا نکاح با عقدی که در هر دین، مکتب و فرهنگی به گونه‌است محقق می‌گردد. لذا اسلام ازدواج سایر ادیان و حتی فرهنگ‌ها را قبول داشته و به رسمیت می‌شناسد.

6⃣ در احکام اسلامی، مرد و زن هر دو باید قبول خود را اعلام دارند تا تصمیم دو طرف محقق گردد. لذا در عقد دائم، ابتدا پس از تعیین مهریه، زن می‌گوید: «خودم را به ازدواج (همسری) تو در آوردم با مهریه‌ی معلوم»
و سپس مرد می‌گوید: « قبول کردم»
بسیار عجیب است که نویسنده با متنی که در آن بی حیایی موج می زند، و آن هم با ادعایی دروغ، پاسدار حیا شده و دل برای عفت می سوزاند!

منبع : قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات

تازه‌ترین سروده «برقعی» برای کاروان کربلا در آستانه اربعین
سید حمیدرضا برقعی از شاعران کشورمان نوسروده‌ای در قالب چارپاره در آستانه اربعین حسینی سروده است.

کاروان رفت و اهل آبادی
اشک بودند و راه افتادند
چند فرسخ نگاه بدرقه را
در پی کاروان فرستادند

شوق رفتن به سرزمین بهشت
خسته می کرد کوه و صحرا را
غافل از اینکه راهزن ها هم
در کمین اند کاروان ها را

دور شو کور شو، صدا برخاست
قلب ها را پر از مخاطره کرد
کاروان را به طرفه العینی
دسته دزدها محاصره کرد

ما نه سوداگریم نه تاجر
نیست جز نان و آب ره توشه
زاد راه است التماس دعا
بار ما هست شوق شش گوشه

چشم سردسته ناگهان تر شد
لرزش شانه اش نمایان شد
بار دیگر نقاب خود را بست
اشک او در غرور پنهان شد

روی زانوی خود نشست آرام
راه را با اشاره ای وا کرد
بعد سی سال سردی و تلخی
چایی روضه کار خود را کرد
…
سال شصت و یک غم و اندوه
کاروان حسین ع برمی‌گشت
دست غارت حریص شد، حتی
از سر کهنه پیرهن نگذشت

آب آزاد شد ولی آتش
در دل خیمه ها پراکندند
قافیه کاشکی ربودن بود
زیور از گوش دختران کندند