#طلبه شهید
درسی از شیوه تربیتی یک روحانی شهید
اهتمام خاصی به اجرای فریضه امر به معروف و نهی از منکر داشت؛ با این حال معتقد بود باید با مهربانی و سعه صدر و اخلاق کریمانه در این عرصه جلو آمد. حتی در ظریف ترین و خصوصی ترین مسایل نیز این روحیه همواره با او بود.

خیلی دوست داشت نام خواهرش (هایده ) را تغییر دهد. جبهه که بود یک روز فکری به ذهنش خطور کرد؛ قلم را برداشت و نامه ای خطاب به خواهر نگاشت آن هم با این مطلع تاثیر گذار؛ «خواهر عزیزم فاطمه سلام!»، با این تذکر خانواده نام او را از هایده به فاطمه تغییر دادند.

شهید التفات شرافتی در چهارمین روز از تیرماه سال 1342 در روستای اسبگران سراب متولد شد. دوران کودکی خود را در خانواده‌ای مذهبی و روستایی سپری کرد. پس از اتمام دوره سربازی، به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد و دوران ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت سپری نمود.

در دوره متوسطه با شکوفایی انقلاب اسلامی در تظاهرات و راهپیمائیها حضور فعال داشت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در امور فرهنگی و هنری به ویژه تئاتر فعالیت قابل ملاحظه‌ای از خود نشان داد و با نمایش تئاتری به نام روستای محمدآباد در تماشاگران تاثیر به سزایی گذاشت.

این شهید بزرگوار پس از اخذ دیپلم اقتصاد به واسطه علاقه فراوان به اسلام و روحانیت شیعه در حوزه علمیه شیخ‌عبدالحسین تهرانی فراگیری علوم و معارف حوزوی را آغاز کرد و پس از گذشت شش ماه تحصیل در آن حوزه به حوزه علمیه تبریز عزیمت کرد.

با شروع جنگ تحمیلی مدت سه ماه دوره‌های آموزشی نظامی را در شهر اصفهان طی کرد. در تبریز به همراهی مسئولان حوزه علمیه و همدرسان خود ازطریق لشکر سیدالشهداء(ع) در مدت دو ماه در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل به عنوان مبلغ حضور فعال و چشمگیری داشت. شهید شرافتی، متواضع، صبور، مهربان و دلسوز بود؛ در اقامه نماز شب و ذکر و زیارت مداومت داشت.

در فرازی از وصیتنامه این شهید روحانی می‌خوانیم:
«با مدد از خداوند منان گام خود را بلندتر و استوارتر بر این راه بنهید، توکل بر او نمایید و توسل به اهل بیت(ع) و باز در رسیدن به آن مقصد از دعا و ذکر و زیارت و… استعانت جوئید. تمام امور زندگی خود را سعی کنید در پوشش ولایت در آورید و جهت زندگی خود از او الهام بگیرید.»

شهید الطفات شرافتی پس از بارها حضور فعال در جبهه‌های ظلمت علیه نور و در دفاعی مقدس و ایمانی، در منطقه عملیاتی جزیره مجنون در تاریخ بیست و هشتم اسفند ماه سال 1362 با التزام عملی به ولایت فقیه به فیض عظمای شهادت نایل آمد و پیکر مطهرش در بهشت‌زهرا(س) آرام گرفت.