زبان و قلم
هر مبارزه ای نیاز به سلاح ویژه خود دارد . طلاب و روحانیون در مبارزه در میدان فرهنگی و دفاع و پاسداشت از مذهب بر حق شیعه نیازمند به دو سلاح کاری ، زبان و قلم دارند.

مهمترین سلاح طلاب در کار تبلیغ و حراست از کیان اسلام عزیز زبان گویا و قلم شیوای آنان می باشد .

اگر مذهب تشیع با وجود این همه دشمنی در طول تاریخ به سلامت به دست ما رسیده است تنها به خاطر زبان گویا و جلسه های وعظ و خطابه علما و روحانیون و قلم شیوا و کتاب های آنان می باشد.

آن چنان قلم عالم در پیش گاه حضرت حق ارزشمند است که حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله در این باره می فرماید : یوزن یوم القیامه مداد العلماء و دما ء الشهداء فیرجح مداد العلما ء علی دماء الشهداء .

روز قیامت مرکب عالمان و خون شهیدان با هم وزن می شوند و مرکب عالمان بر خون شهیدان می چربد .

کم هستند طلاب و روحانیون و علمایی هم چون شهید مطهری ، آیت الله جوادی آملی، علامه جعفری و… که در هر دو زمینه نویسندگی و سخنرانی به حدکمال برسند اما طلبه باید از ابتدای طلبگی خویش تلاش کند که اگر می تواند در هر دو زمینه مهارت خود را روز افرون سازد وگرنه لااقل در یکی از این دو زمینه به مهارت و توانایی قابل قبولی دست یابد .