مراحل مواجهه نظام استکبار با نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران پس از فتنه
1- تشدید تحریم‌های اقتصادی با هدف تشدید شکاف‌های مردم ـ حاکمیت.
2- پذیرش عناصر فعال میدانی و رسانه ای فتنه گران در کشورهای غربی.
3ـ اذعان و اعتراف به حمایت و پشتیبانی از فتنه گران به عنوان جریان میانه رو و ادامه آن.
4ـ تشدید فشار و بهانه جویی در مذاکرات هسته ای و تسریع روند صدور قطعنامه و…
5- تلاش برای ارتباط‌گیری با عناصر خسته و واداده و بهره‌گیری از اختلافات و شکاف های داخلی.
6- توسعه و تقویت شبکه های ارتباطی نوین و بستر سازی برای تقویت شبکه های اجتماعی مجازی.
نتیجه
گرچه فتنه سال 88 با دعوت سران فتنه به اردوکشی خیابانی کلید خورد و قانون شکنی فتنه‌گران آن را به صورت آشوب داخلی جلوه داد، اما نه تنها بیگانگان و در راس آنها آمریکا و انگلیس خبیث و برخی از دولت‌های منطقه‌ای در دامن زدن به فتنه و تلاش برای بهره‌گیری از معرکه پدید آمده توسط فتنه‌گران فعال شدند، بلکه دشمنان با طمع به شکاف‌های سیاسی ـ اجتماعی داخلی پس از آن، به سیاست‌ تشدید فشار و تحریم رو آورده و وارد مرحله جدیدی از تقابل با جمهوری اسلامی ایران شدند که می‌توان از آن به سیاست «فرسایش اقتدار ملی و بازگشت مجدد به خط براندازی» یاد کرد. این سیاست در معرکه فتنه با سناریوی انقلاب رنگی و پس از آن با سناریوی تشدید تحریم‌ها و ضربه به مولفه‌های اقتدار و امنیت ملی کشورمان پیگیری شده است.