#ضرورت رجوع به کارشناس در همه حوزه ها خصوصا حوزه مسائل دینی را تبیین نمایید؟
دست یافتن و اشراف بر مبانی و منابع دینی بسیار مشکل است. کارشناس شدن در عرصه دینی نه برای همگان مقدور است و نه لازم،
آن چه مهم است این است که انسان دیندار از روحیه اطاعت پذیری و تسلیم پذیری برخوردار باشد و در صورت نیاز بتواند با آرامش خاطر و روحیه باز، دستورالعمل های دینی مورد نیاز خود را از کارشناس دینی ای که خود انتخاب کرده است دریافت کند.

دست یافتن و اشراف پیدا کردن بر مبانی و منابع دینی، امر بسیار سخت و پیچیده ای است.(1) که مورد قبول تمام اهل فنّ، کارشناسان و صاحب نظران است تبیین این مهم منوط به یک سری مطالبی است که در ادامه قالب اصولی مطرح می شود: اصل اول: هر فرد نمی تواند هزاران رشته علمی و هزاران رشته عملی را یادبگیرد و فقط یک رشته علمی را به صورت ناقص و ناتمام می تواند بداند. قرآن کریم در این خصوص می فرمایند: ما اوتیتم من العلم الا قلیلا.(2) جز اندکی از دانش به شما داده نشده است. در روایتی آمده است: انسانی که دارای علم اندک است، اگر روحیه اطاعت پذیری و تسلیم پذیری نداشته باشد، خطرناک می شود.(3) اصل دوم: انسان هر چه بیشتر می داند، بیشتر می فهمد که نمی داند. اصل سوم: اصل رجوع به کارشناس، یک اصل جهانی و بین المللی است که مورد قبول همگان می باشد به عنوان نمونه برای ساختن یک دستگاه منزل مسکونی، به ده ها کارشناس نیاز است مجوز شهر داری، نقشه مهندس، معمار، بناء ماهر، جوشکار، گچ کار، سفید کار و… و هیچ کس هم نمی تواند در کار دیگری دخالت کند. کارشناسی در عرصه دینی نیز از این قاعده جهانی برخوردار است و در عرصه دینی و فراگیری دستور العمل های دینی باید به کارشناس دینی رجوع کرد و بدون رجوع به کارشناس دینی بناء فکری و باور ما ساختار درستی پیدا نمی کند. اصل چهارم: هر چند تخصصی شدن علوم دارای مزیّت های زیادی است، ولی در کنار مزیّت ها، ضعف هایی را نیز به همراه دارد. از جمله ضعف های آن این است که: انسان را با یک راه باریک آشنا می کند و بقیه راه ها را به روی انسان می بندند. به عنوان نمونه کسی که رشته عمران را در دانشگاه می خواند. فقط در آهن و سیمان و مصالح و غیره به طور نسبی کارشناس می شود ولی از دریای بیکرانی از علوم دینی و انسانی محروم می شود. چنین کسانی در فراگیری مسایل دینی باید به کارشناس مراجعه کنند، در غیر این صورت به انحراف می روند. اصل پنجم: در حقیقت قرآن کریم با طرح آیه نفر، به این گونه سؤالات جواب منطقی، علمی و کارشناسانه داده است و آن این که: «مؤمنان نباید همه با هم سفر و هجرت علمی کنند چرا از هر گروه دسته ای سفر نکنند تا در کار دین دانش بیاموزند و چون بازگشتند قوم خود را هشدار دهند؟ شاید آنها در این صورت بترسند»(4) از این پیام قرآن روشن می شود که کارشناس شدن در عرصه دینی برای همگان نه مقدور و نه لازم است. چون جوامع بشری در تمام عرصه ها نیاز به کارشناس دارند و وظیفه ها باید تقسیم شود، باید کارشناسی دین را نیز عده ای از اهل شوق و عشق دنبال بکنند و سپس به همگان آموزش بدهند. اصل ششم: اصل پایانی اینکه سؤال و جواب به صورت چهره به چهره و سؤال به صورت مستقیم از اهل فن و یا در زمینه احکام دینی استفتاء کردن می تواند مناسب ترین کاری باشد که در جهت فراگیری مسایل دینی به ما کمک کند. خلاصه و نتیجه گیری: دست یافتن و اشراف بر مبانی و منابع دینی بسیار مشکل است. کارشناس شدن در عرصه دینی نه برای همگان مقدور است و نه لازم، آن چه مهم است این است که انسان دیندار از روحیه اطاعت پذیری و تسلیم پذیری برخوردار باشد و در صورت نیاز بتواند با آرامش خاطر و روحیه باز، دستورالعمل های دینی مورد نیاز خود را از کارشناس دینی ای که خود انتخاب کرده است دریافت کند.
پاورقی:

1. جعفری، محمد تقی، فلسفه دینی، تهران، سازمان انتشارات پژوهشگاه و اندیشه اسلامی، چاپ چهارم، 1387ش، ص283.

2. اسراء : 85.

3. جعفری، محمد تقی، همان.

4. توبه : 122.