#لاله های روحانی؛
طلبه شهید حسن آبادی‌جو
در دست نوشته‌اش می‌نویسد: «افتخار آن را دارم که سرباز کوچکی از لشکر با عظمت اسلام می‌باشم.»
شهید حسن آبادی‌جو
در دست نوشته‌اش می‌نویسد: «افتخار آن را دارم که سرباز کوچکی از لشکر با عظمت اسلام می‌باشم.»

طلبه شهید حسن آبادی‌جو یکی از همان سربازان اسلام است که سال 1342ش در راور کرمان دیده به جهان گشود. او دوران دبستان و راهنمایی را در زادگاهش به پایان رساند و پس از آن مسیر زندگی‌اش را تغییر داد و وارد حوزه علمیه «راور» شد. بعد از آن‌که مدرسه مذکور توسط مأموران رژیم پهلوی تعطیل ‌شد، او در مدرسه معصومیه مستقر و مشغول فراگیری دانش دینی گردید. پس‌از اقامت دو ساله و گذراندن دروس مقدمات، روانه شهر قم شد و در مدرسه کرمانی‌ها به ادامه تحصیل پرداخت.

با شروع جنگ تحمیلی، به آموزش نظامی روی آورد و فنون نظامی را فراگرفت. شهید آبادی‌جو در این ایام وظیفه‌اش را شرکت در جنگ و کمک به رزمندگان دانست و در گروه اولین کسانی بود که به جبهه رفت و در عملیات بیت‌المقدس در برابر متجاوزین ایستادگی کرد. نوشته‌اند که دلیرانه در صف مقدم جبهه به دشمن یورش می‌برد و سرانجام در زمان گذر از معبر مین‌گذاری شده، در روز دهم اردیبهشت سال 61 به معبودش ملحق شد. رزمندگان پیکر پاکش را به پشت جبهه منتقل نمودند.

▪ فرازی از وصیت‌نامه شهید:
شهید در اسلام اجری بزرگ دارد، من نیز به شهادت در راه خدا افتخار می‌کنم. آرزوی من این است که در راه خدا شهید شوم.

خدایا! مرا از بلای غرور و خودخواهی نجات ده، تا حقایق وجودم را ببینم و جمال زیبای تو را مشاهده کنم.

خداوندا! هدایتم کن، زیرا می‌دانم که گمراهی چه بلای خطرناکی است.