ای عاشقان اباعبدالله؛❤️ بایستی شهادت را در آغوش گرفت… گونه ها بایستی از شوقش سرخ شود! و ضربان قلب تندتر بزند… بایستی محتوای فرامین امام را درک؛و عمل نمائیم… تا بلکه قدری از تکلیف خود را در شکر گزاری بجا آورده باشیم …
? خادم امام زاده و هیئت بود ولے همیشہ جلوی در مےایستاد معتقد بود دربانےو خاڪےبودن برای ائمـه لطف بیشترے دارد، میگفت هرچےڪوچڪتر باشی امام حسین بیشتر نگاهت مےڪند.
امام صادق علیه السلام : نزدیک ترین حالت بنده به خداوند (عز و جل ) هنگامى است که شکم وى سبک باشد.
- در حدیثى که به امام صادق (ع) منسوب است - : کم خورى ، در میان هر طایفه اى ، ستوده است ؛ زیرا منفعت باطن و ظاهر، در آن است .
تشویق به پرهیز غذایى
امام صادق علیه السلام : خطاب به طبیب هندى : من برتر از آنچه تو همراه دارى ، به همراه دارم … . آنچه را پیامبر خدا فرموده است ، به کار مى گیرم و مى دانم که معده ، خانه همه دردها و پرهیز، یگانه درمان است . نیز بدن را بر آنچه بدان خو مى گیرد، عادت مى دهم .
درباره ى مدت پرهیز بیمار
- از جعفر بن اسماعیل ، از مردى ، در گفتگو با امام صادق علیه السلام : از ایشان پرسیدم : بیمار، چند روز پرهیز داده مى شود؟ فرمود : یک دِبْق. من نمى دانستم دِبق چیست . از همین روى ، در این باره از ایشان پرسیدم . فرمود: ده روز.
- به نقل از یعقوب بن زید، از یکى از معتمدین حدیث از امام صادق علیه السلام : پرهیز، یازده دین است و از آن پس پرهیزى نیست . مؤ لف طب الائمه گفته است : دین یک واژه رومى و به معناى یازده روز است . امام صادق علیه السلام : پرهیز، پس از هفت روز، براى بیمار، سودى ندارد.
نکوهش پرخورى
امام صادق علیه السلام : پُرخورى ، ناخوشایند است .
زیان هاى پرخورى
کاهش تندرستى
امام صادق علیه السلام : تباهى تن ، در فراوانى خوراک است ، تباهى کِشت در ارتکاب گناه ، و تباهى شناخت ، در واگذاردن صلوات بر برترین مردمان ( یعنى پیامبر خدا (ص) )
زیان هاى باطنى پرخورى
الف - کمى عبادت
- به نقل از حَفص به غیاث ، از امام صادق (ع) - : ابلیس براى یحیى بن زکریا چهره آشکار ساخت و ناگاه یحیى دید که از هر چیزى بر او آویزه هایى است و از او پرسید: اى ابلیس ! این آویزه ها چیست ؟ گفت : اینها، هوسهایى است که آدمیزاده را بدانها گرفتار ساخته ام . پرسید: آیا از این ها چیزى براى من هم هست ؟ گفت : شاید ( روزى ) سیر شده باشى و در نتیجه ، این سیرى ، تو را از نماز و یاد خدا، سنگین کرده باشد. یحیى گفت : با خداوند، عهد مى بندم که هرگز شکم خویش را از خوراک ، پُر نکنم . ابلیس هم گفت : با خداوند، عهد مى بندم که هرگز مسلمانى را اندرز ندهم !
امام صادق (ع) سپس فرمود: اى حَفص ! جعفر و خاندان جعفر را با خدا این عهد است که هیچ گاه شکم خویش را از خوراک ، پر نکنند و جعفر و خاندان جعفر را با خدا این عهد است که هرگز براى دنیا کار نکنند.
ب - دورى از خداوند
امام صادق علیه السلام : دورترین مردمان از خداوند، کسى است که شکمش پر باشد. امام صادق علیه السلام : خداوند ( عز و جل ) پرخورى را دشمن مى شمارد. امام صادق علیه السلام : شکم با خوردن ، سرکش مى شود. نزدیک ترین حالت بنده به خداوند (عز و جل ) هنگامى است که شکمش سبک باشد و دورترین حالت بنده از خداوند (عز و جل ) نیز آن هنگام است که شکمش پر باشد.
ج - گرسنگى در روز قیامت
امام صادق علیه السلام : پیامبر خدا، صداى آروغ مردى را شنید. فرمود: اى بنده خدا! آروغت را کوتاه کن ، زیرا کسانى که در روز قیامت ، بیشترین گرسنگى را مى کشند، آنانى هستند که در دنیا سیرترین مردم بوده اند.
سنگدلى ناشى از زیان هاى پرخورى
- در حدیثى که به امام صادق (ع) منسوب است - : بسیار خفتن ، از نوشیدن بسیار، و بسیار نوشیدن از سیرى فراوان ، زاده مى شود و این دو، انسان را نسبت به فرمانبرى از خدا سنگین مى کنند و دل را سخت تر از آن مى کنند که تفکر و خضوع داشته باشد.
- در حدیثى که به امام صادق (ع) منسوب است -: براى دل مؤ من ، هیچ چیزى زیانبارتر از پرخورى نیست و آن ، دو چیز را پدید مى آورد: سنگدلى و برانگیختگى شهوت .
? عمّه‌ام، زینب، با وجود همه مصیبت ها و رنج هایى که در مسیرمان به سوى شام به او روى آورد، حتّى یک شب اقامه نماز شب را فرو نگذاشت. #امام_سجاد (ع) ? بحارالانوار
?علّامه مجلسی در دهه عاشورا در عالی قاپو در حضور شاه از هیئات عزاداران پذیرایی می کرد و خوش آمد می گفت. روز عاشورا می بینند ایشان نیامد. ? خود شاه عهده دار پذیرایی می شود و یکایک هیئات می آمدند تا هیئت حمّال ها وارد می شوند. شاه می بیند علّامه مجلسی با لباس سیاه بلند در میان آنها مشغول سینه زدن است. شاه فردا با جمعی به منزل علّامه مجلسی رفته و علّت را جویا می شود. علّامه می گوید: روز تاسوعا که مشغول خوش آمد گفتن بودم در هنگام ورود دسته حمّال ها در میان آنها پیرمرد قوزداری بود که وقتی سینه می زد خیلی قیافه مضحکی پیدا می کرد. من بی اختیار تبسّمی کردم. شب رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) را در خواب دیدم. سلام کردم. حضرت عنایت نفرمود. فرمودند: چرا امروز به سینه زن حسین من تبسّم کردی؟ عرض کردم: آقا عمدی نبود. فرمود: اگر عمدی بود که حسابت پاک بود. برای جبران کار امروزت فردا برو در دسته حمّال ها و سینه بزن. ✅ ما سمعت ممن رأیت ص 65-66
